8 Mayıs 2012 Salı

minikleri ziyaretimiz. (İzmit)


Önce oyun oynadık.
Elişi çalışmaları yaptık.
Hep birlikte hediyeler hazırlardık.
Bu sağdaki minik çok yaramazdı . Burdan şikayerlerimi iletiyorum.
Hepsini bir arada tutmak o kadar zor ki!
Bu Şerif. Kendini çok sevdirmedi uzaktan bakıştık biz de :)
Ve işteeeee Fatma. Orada olmamın asıl sebebi.

Geçen hafta İşçi Bayramı tatilini fırsata çevirdik ve uzun zamandır görmek istediğimiz miniklerin yanına gittik.

Öğretmen arkadaşım sayesinde uzaktan iletişim kurduğumuz çocukları görmek çok heyecan vericiydi.
Aileleriyle tanıştık, onlarla oyun oynadık, hediyeler yaptık, resim çizdik, biraz  da şımarıp öğretmeni kızdırdık...

Tam anlamıyla çocukluğumuza geri döndük. 
Günün bitiminde öğretmenliğin neden bu kadar kutsal bir meslek olduğunu birkez daha anladım.
Kesinlikle sevmeyen birisi bu mesleğe yönelmemeli.

Her şey için teşekkür ederim. İyi ki varsın Zehra örtmenim :)

Hiç yorum yok: