beni istanbul paklar :))

Ben biraz gidiyim en iyisi buralardan,

Kafamı dinleyip de geleyim. Yoksa mutsuzluğumla herkesi mutsuz edicem.

İnsanlar beni öldürmek isteyecekler :))

Hatta bazıları şimdiden görmek bile istemiyorlar.

Gözümden kaçtı sanmayın :)

Şöyle sakin bir köşede otursam uzuuuun uzuuuuun,

Düşüncesiz ve tepkisizce...

Kendime geldiğimde her şey düzelmiş olsa ama bu arada da zaman ilerlemese hayatım uçup gitmese elimden.

Ne kadan da mikemmel olurdu kimbilir :)

Eminim herkes hayatının belli bir zamanında bunları düşünmüştür. 

Evet biliyorum geçici ama şuan böyleyim. 

Belki de mutsuzlukları da sonuna kadar yaşamak lazım ki ilerde açık kapıdan sızıp tekrar karşımıza çıkmasınlar...

Bana iyi kafa dinlemeler

Sizlere de mutluluklar ve bol gülümsemeler :))